Aleppo deel 3
Aleppo deel 3
Je kunt er niet omheen. Aleppo is voor een groot deel bevrijd. Toch is er een oorlog gaande in dit land. De bewijzen liggen overal op de grond, ik hoor de beschietingen in de nacht en zag er een ontstaan op mijn heenreis. Er zijn wijken waar al enigszins is opgeruimd,maar op even zovele plekken is de situatie nog zoals hij was. Daar klim ik over ladingen puin door smalle gangetjes. Voor mij is hier, buiten mijn begeleider nog niemand geweest hoor ik. Overal staan tonnen opgesteld ter bescherming, verdediging...... Scherpschutters zaten in hun holen en schoten alles wat bewoog van de straat af. We gaan een pand binnen en daar staan een tafel en een stoel. Hier werd " recht" gesproken. Er naast is dan ook de executie plaats. Hoe verder we het pand binnen gaan hoe donkerder het wordt. Met het zaklantaarntje van onze telefoon als gids. Je moet uitkijken waar je loopt, overal liggen projectielen, lege blikjes pepdrank, injectiespuiten, propagandamaterialen, sigarettenpeuken en stapels kogels. Veel is nog niet onschadelijk. Er ligt ook een handleiding.... "Hoe wordt ik een Jihadist" In mijn geest gebeurt iets heel raars. Ik hoor het stemmetje op de luchthaven dat zegt: "mind your step".
Er zitten gaten in de muren, dat zijn escape routes, onder een deksel zit een trapje met ook weer een manier om van de ene naar de andere plek te gaan. Op de muur is een landkaart getekend: strategie. Van de zakken van de voedselpakketten, die de bewoners nooit hebben bereikt, zijn op strategische plekken stellingen gebouwd met zicht op de straat. Het zicht is uitstekend zie ik en vraag me af hoe het mogelijk is dat mensen andere mensen zulke vreselijke dingen aan doen....
Om een meningsverschil, een religie, een ideologie......
Op de weg terug vlak bij de uitgang een wel heel wrang contrast: iemand verklaart de liefde met twee hartjes op de muur.
Ik heb geen woorden meer......
Fotoalbum: https://www.simonegerard.nl/2823/0/references/algemeen/aleppo-deel-3
Je kunt er niet omheen. Aleppo is voor een groot deel bevrijd. Toch is er een oorlog gaande in dit land. De bewijzen liggen overal op de grond, ik hoor de beschietingen in de nacht en zag er een ontstaan op mijn heenreis. Er zijn wijken waar al enigszins is opgeruimd,maar op even zovele plekken is de situatie nog zoals hij was. Daar klim ik over ladingen puin door smalle gangetjes. Voor mij is hier, buiten mijn begeleider nog niemand geweest hoor ik. Overal staan tonnen opgesteld ter bescherming, verdediging...... Scherpschutters zaten in hun holen en schoten alles wat bewoog van de straat af. We gaan een pand binnen en daar staan een tafel en een stoel. Hier werd " recht" gesproken. Er naast is dan ook de executie plaats. Hoe verder we het pand binnen gaan hoe donkerder het wordt. Met het zaklantaarntje van onze telefoon als gids. Je moet uitkijken waar je loopt, overal liggen projectielen, lege blikjes pepdrank, injectiespuiten, propagandamaterialen, sigarettenpeuken en stapels kogels. Veel is nog niet onschadelijk. Er ligt ook een handleiding.... "Hoe wordt ik een Jihadist" In mijn geest gebeurt iets heel raars. Ik hoor het stemmetje op de luchthaven dat zegt: "mind your step".
Er zitten gaten in de muren, dat zijn escape routes, onder een deksel zit een trapje met ook weer een manier om van de ene naar de andere plek te gaan. Op de muur is een landkaart getekend: strategie. Van de zakken van de voedselpakketten, die de bewoners nooit hebben bereikt, zijn op strategische plekken stellingen gebouwd met zicht op de straat. Het zicht is uitstekend zie ik en vraag me af hoe het mogelijk is dat mensen andere mensen zulke vreselijke dingen aan doen....
Om een meningsverschil, een religie, een ideologie......
Op de weg terug vlak bij de uitgang een wel heel wrang contrast: iemand verklaart de liefde met twee hartjes op de muur.
Ik heb geen woorden meer......
Fotoalbum: https://www.simonegerard.nl/2823/0/references/algemeen/aleppo-deel-3
Jeroen en Carmen Janssens-Montaño